تحقیق استاندارد حسابداری صورتهای مالی تلفیقی و سرمایه گذاری واحدهای تجاری فرعی

استاندارد حسابداری شماره 18 با عنوان صورتهای مالی تلفیقی و حسابداری سرمایه گذاری واحدهای تجاری فرعی

مقدمه

فرایند تدوین استانداردهای حسابداری، فرآیندی مستمر و پویاست که در واکنش به تغییر شرایط و تحولات محیط داخلی و بین المللی و با هدف ارتقای شفافیت گزارشگری مالی، تغییر و تجدیدنظر در استانداردهای موجود یا تدوین استانداردهای جدید را ایجاب می کند. در این فرایند یکی از سیاستهای اصلی سازمان حسابرسی استفاده از استانداردهای حسابداری مراجع حرفه ای معتبر بویژه استانداردهای بین المللی حسابداری در تدوین استانداردهای حسابداری با در نظر گرفتن شرایط داخلی کشور است.

در تجدید نظر این استاندارد، از استاندارد بین المللی حسابداری شماره 27 صورتهای مالی تلفیقی و جداگانه و نتایج تحقیقات انجام شده توسط کارشناسان مدیریت تدوین استانداردها استفاده شده است.

پیش نویس این استاندارد برای نظرخواهی عمومی منتشر گردید و تمام نظرات و پیشنهادات دریافت شده در کمیته تدوین استانداردهای حسابداری بررسی و اصلاحات لازم اعمال گردید و نهایتاً استاندارد توسط کمیته فنی تصویب شد.

این استاندارد پس از بررسی و تصویب توسط هیئت عامل سازمان به موجب مصوبه تیرماه 1385 مجمع عمومی سازمان حسابرسی لازم الاجرا شده است .

هدف این استاندارد، الزام واحدهای تجاری اصلی به تهیه صورتهای مالی تلفیقی به منظور ارائه اطلاعات مالی درباره فعالیتهای اقتصادی گروه واحدهای تجاری است، به گونه ای که منابع تحت کنترل گروه، تعهدات گروه و نتایج کسب شده از طریق به کارگیری منابع گروه را به عنوان یک شخصیت اقتصادی واحد نشان دهد. این استاندارد با فرض این که واحدهای تجاری عضو گروه، شرکت سهامی هستند تنظیم شده است اما الزامات آن در مورد سایر انواع واحدهای تجاری نیز کاربرد دارد.

دامنه کاربرد استاندارد حسابداری شماره 18

- این استاندارد باید در تهیه و ارائه صورتهای مالی تلفیقی گروه و همچنین حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی به منظور انعکاس در صورتهای مالی جداگانه بکار رود.

- این استاندارد، حسابداری ترکیب های تجاری و آثار آن بر تلفیق ، شامل سرقفلی ناشی از ترکیب (به استاندارد حسابداری شماره 19 مراجعه شود) را دربر نمی گیرد.

حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی

به منظور انعکاس در صورتهای مالی جداگانه

در صورتهای مالی جداگانه، سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی که در صورتهای مالی تلفیقی منظور می شود باید به بهای تمام شده یا مبالغ تجدید ارزیابی و منطبق با رویه حسابداری واحد سرمایه گذار در مورد سرمایه گذاریهای بلند مدت طبق استاندارد حسابداری شماره 15 با عنوان حسابداری سرمایه گذاری ها منعکس شود.

در روش بهای تمام شده درآمد سرمایه گذاری تنها به میزان سود توزیع شده از محل سودهای انباشته واحد سرمایه پذیر که پس از تاریخ تحصیل کسب شده است، شناسایی می شود. سودهای توزیع شده مازاد بر سود انباشته یاد شده به عنوان بازیافت سرمایه گذاری محسوب و از بهای تمام شده سرمایه گذاری کسر می گردد.

نحوه برخورد حسابداری با سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی مستثنی شده از تلفیق به منظور انعکاس در صورتهای مالی جداگانه باید به گونه ای باشد که گویی این سرمایه گذاری ها از نوع سرمایه گذاریهای مشروح در استاندارد حسابداری شماره 15 با عنوان حسابداری سرمایه گذاری ها است

فهرست مطالب تحقیق

مقدمه

پیشگفتار

هدف

دامنه کاربرد

تعاریف

ارائه صورتهای مالی تلفیقی

شمول صورتهای مالی

ضوابط تلفیق

تعدیلات تلفیقی

معاملات درون گروهی

مبلغ دفتری سرمایه گذاری

سهم اقلیت

رویه های حسابداری

تاریخها و دوره های حسابداری

سایر ملاحظات

حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فردی

افشا

تاریخ اجرا

مطابقت با استاندارهای بین المللی حسابداری

پیوست

مبانی نتیجه گیری

دامنه صورتهای مالی تلفیقی

سهم اقلیت

حذف روش ارزش ویژه

منابع