تحقیق حسادت ازدیدگاه اسلام

تحقیق حسادت ازدیدگاه اسلام

چكیده:

پروردگار متعال مى‏خواهد كه همه ما سرشار از نیرو و اشتیاق باشیم و جسم، ذهن و روحى سالم داشته باشیم.بى‏تردید، زندگى پر نشاط و با طراوت منظور پروردگار است و ذهنیت‏هاى نادرست، این وضعیت مطلوب را برهم مى‏زند.یكى از ذهنیت‏هاى نامطلوب، «حسادت‏» است كه باید علل و زمینه‏هاى رشد آن را در خانواده، جامعه و از همه مهم‏تر، در خود جست و جو كرد و با توجه به آثار نامطلوب جسمى و روانى كه در ما ایجاد مى‏كند، با به كارگیرى شیوه‏هاى اخلاقى و علمى، از بروز آن در خردسالى جلوگیرى كرده، در صورت شكل‏گیرى، با خشكاندن ریشه‏هاى آن در بزرگ‏سالى، خود را از دام این هیجان نامطلوب رها سازیم.

مقدمه

«حسادت‏» (۱) واكنشى هیجانى است كه از قریب دو سالگى آغاز مى‏شود و با رشد كودك، ممكن است تا بزرگ‏سالى ادامه یابد و بر طبق الگوهاى مختلف فرهنگى، به صورت‏هاى متفاوتى جلوه‏گر شود.حسادت‏دركودك، پاسخى طبیعى‏است‏به محرك‏هاوهنگامى ایجاد مى‏شود كه به اعتقاد وى، عاطفه یا محبتى را از دست داده باشد.

...

آثار حسادت

از جمله آثار عمومى حسادت، كه در كودك و بزرگ‏سال وجود دارد، «خشم‏» است.حسود فرد مورد حسادت واقع شده را هدف غضب خود قرار مى‏دهد; چنانچه از امام على‏علیه السلام نقل شده است: «الحسود یغتاظ على من لا ذنب له‏» ; (۱۱) حسود نسبت‏به كسى كه هیچ گناهى ندارد خشمگین مى‏شود.تنها خطاى او برخوردارى از نعمتى است كه حسود از آن محروم مى‏باشد.حسود ممكن است‏به دنبال حسادتى كه خشم او را بر افروخته حسادت خود را به طور مستقیم یا غیر مستقیم ظاهر سازد.

۱- واكنش‏هاى مستقیم: (۱۲) این نوع واكنش در رفتار كودكان بیش از بزرگ‏سالان دیده مى‏شود.كسانى كه عواطف فرد مورد علاقه كودك را به خود جلب نمایند، معمولا مورد خشم و غضب وى قرار مى‏گیرند.براى مثال، اگر با تولد فرزند جدید، عواطف مادر از فرزند بزرگ‏تر به نوزاد جلب شود، نوزاد مورد خشم كودك بزرگ‏تر واقع مى‏شود.او در این هنگام، ممكن است قهر خود را با واكنش‏هاى لفظى علنى و روشن و یا حملات بدنى مثل گاز گرفتن، لگد زدن و هل دادن كودك تازه متولد شده آشكار سازد. در برخى موارد، ممكن است كودك از درون به انجام كارهایى مانند دزدى و فریب‏كارى، كه از نظر اجتماعى ناپسند است، تحریك گردد تا شى‏ء مورد علاقه خود را، كه در اختیار دیگرى است، به چنگ آورد.همچنین ممكن است كودكان نزد والدین خود از فرزندى كه از امكانات ویژه‏اى برخوردار است‏شكایت كنند و یا سعى نمایند شى‏ء مطلوبى را كه در اختیار دیگرى است مورد تحقیر قرار داده، كم ارزش جلوه دهند و یا والدین خود را به دلیل تهیه نكردن آن سرزنش كنند.